Met een heftige verkoudheid hang ik futloos op de bank. Door het raam zie ik hoe de zomer in gevecht is met de herfst. Volgens de weervrouw op de radio begint dit weekeinde een Indian Summer. De winnaar is mij dus, voor het einde van de wedstrijd, bekend. Verveeld blader ik wat door de krant en blijf hangen bij de column Kloof, van Nynke de Jong.

Zodoende lees ik dat er een nieuw rapport is uitgekomen van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Nynke werd naar eigen schrijven blij van de uitkomst aangaande het onderzoek Maatschappelijke problemen en uitdagingen. Hieruit blijkt dat wij ‘ons collectief het drukst maken over de manier waarop we samenleven’. Intolerantie, egoïsme en respectloosheid zijn vaker bron van ergernis dan immigratie, zorg of veiligheid. Aan het eind van haar column doet Nynke ons nog een suggestie: laten we eens wat vaker aan onze medemens denken. ’t Is dat het hier een krantenartikel betreft anders had ik er een ‘like’ onder geplaatst. 

Toch, na het lezen van het artikel, en nog een keer lezen want het bonst en het suist daar waar zich normaal mijn hersenen bevinden, blijft één vraag doorzeuren. Wat te doen aan de kloof tussen hoog- en laagopgeleiden? Direct borrelt de ene na de andere vervolgvraag in mij op. Waar komt überhaupt het rare idee vandaan dat ‘doe beroepen’ minder zouden zijn dan ‘denk beroepen’? Wat zou er gebeuren als de ‘doeners’ er massaal de brui aan geven? Gaat een ING-topman dan een gootsteen ontstoppen of een straat aanleggen? Welnee, de witte was lukt wel maar verder …
’t Is zoals onze koning het onlangs, tijdens de opening van het mbo-jaar, verwoordde: ‘Mbo’ers laten Nederland draaien.’ En ik weet, alleen meer waardering is zeker niet dé oplossing om de afstand tussen ‘doeners’ en ‘denkers’ te verkleinen maar wellicht een begin!

©Sophie Dijkgraaff

Wij maken op deze website gebruik van cookies. Een cookie is een eenvoudig klein bestandje dat met pagina’s van deze website wordt meegestuurd en door uw browser op uw harde schrijf van uw computer wordt opgeslagen.