’t Komt allemaal door Nina! Sinds haar telefoontje gonst er een vraag door mijn hoofd die zich niet laat beantwoorden. Waartoe ben ik op aarde? Nachten lig ik wakker, overdag ben ik niet vooruit te branden. Enige inspiratie voor het schrijven van een column is nergens te bekennen. Wil ik überhaupt nog wel schrijven?

Pff, laat ik even uitleggen wat mijn vriendin heeft gedaan waardoor ik in deze stemming ben geraakt. Nou ja, eigenlijk heeft zij niets gedaan. Wel een oude schoolvriendin van haar, die is op 63-jarige leeftijd, overleden. Slechts tien jaar ouder dan Nina en mijzelf. Lees ik dergelijke berichten in de krant, denk ik er verder niet over na echter nu het zo dichtbij komt … ‘We hebben misschien nog maar tien jaar samen Sophie,’ snotterde mijn hartsvriendin door de telefoon.

Natuurlijk heb ik haar gerustgesteld met wat dooddoeners die spontaan in me opkwamen: ‘Niet iedereen valt om op drieënzestig jarige leeftijd,’ en: ‘Wij worden vast negentig!’ Waarna ik er nog wat goede raad achteraan gooide: ‘Niet over nadenken,’en nog zo’n fijne: ‘Carpe diem!’ Als antwoord wees Nina mij er terecht op dat ik bang ben voor een inhoudelijk gesprek.

En dat is ook zo. Mijn hele leven hou ik mezelf voor niet bang te zijn voor het onvermijdelijke eind en soms, heel soms verlangde ik er ook naar. Vooral tijdens de afgelopen jaren waarin ik ziek werd, werkloos raakte en daardoor op het punt stond huis en haard te verliezen. Wat hunkerde ik in die periode naar rust. Gelukkig heb ik met hulp van vrienden intussen de grootste misère achter me gelaten. (Dank daarvoor!) Maar nu ben ik ineens ontzettend bang … Bang dat ik de komende jaren aan de verkeerde bezigheden besteed. En stel dat het er nog tien zijn …

Dus heb ik me voorgenomen eens wat vaker stil te staan bij wat ik doe en waarom? Is het leuk of voelt het als ‘moeten’? Zijn de vriendschappen in mijn leven het waard om te onderhouden of zitten er gevalletjes niet meer bellen bij? En kan ik al mijn angsten loslaten en vol overgave werken aan de doelen die ik wil halen op schrijfgebied? Durf ik alleen op reis te gaan?
Tja, Nina heeft wel wat overhoop gehaald. Laat ik haar even bellen, er staat nog een fles Chardonnay koud. Daar heb ik ineens óntzettend veel zin in!

©Sophie Dijkgraaff

Wij maken op deze website gebruik van cookies. Een cookie is een eenvoudig klein bestandje dat met pagina’s van deze website wordt meegestuurd en door uw browser op uw harde schrijf van uw computer wordt opgeslagen.