Zoals dat gaat met mensen, raad ze iets aan en ze doen precies het tegenovergestelde. Zo las ik daarnet een column van Diederik van Vleuten omdat er met vette letters boven de eigenlijke tekst stond afgedrukt: ‘Als u gesteld bent op uw vrije tijd, stopt u met lezen’. Nu ben ik zeker gesteld op mijn vrije tijd, maar zo’n tekst daagt mij juist uit, waardoor ik nu al net zo verslingerd ben aan de website van Delpher.nl, als de columnist zelf.

Voor wie geïnteresseerd is in zijn voorgeslacht is Delpher een goede aanvulling op alle andere gegevensbestanden die onze virtuele wereld rijk is. Miljoenen gedigitaliseerde teksten uit Nederlandse kranten, boeken en tijdschriften zijn er in opgenomen. Je begrijpt, dit nieuwsgierige aagje ging direct aan de slag.

Van eerder onderzoek naar mijn familiestamboom heb ik opgestoken dat de eerste Dijkgraaff rond 1661 is geboren te Delft. Zou deze zoekmachine nieuwe informatie ophoesten? Voilà, zoals ik al hoopte, de digitale snelweg is niet snel maar supersnel! Nog geen seconde nadat ik de familienaam heb ingetypt spuugt de database in rap tempo artikelen op het scherm.

Verloren: zaterdagavond, omtrek Pannekoekstraat naar Jensiusstraat één MANSSCHOEN, groote maat.
Tegen beloning terug te bezorgen Jensiusstraat 6, Dijkgraaff.

Het eerste wat ik lees is deze oproep uit het Rotterdams Nieuwsblad van 1918. Een echo uit een ver verleden welke direct vragen bij mij oproept. Was deze Dijkgraaff een familielid? En, hoe kan een man zijn schoen kwijtraken? Laat ik mysterie één direct uit de wereld helpen. Nadat ik de genealogie nog eens doorlopen heb, kan ik vertellen dat bedoelde Dijkgraaff mijn overgrootvader was.

Beantwoording van de tweede vraag is lastiger. Zo is het mogelijk dat mijn opa op de vlucht was voor iets of iemand en dacht: zonde van den schoen doch ik loop door. Of, en deze is gezien de verhalen die rondzingen in de familie héél goed denkbaar: opa had zó diep in het glaasje gekeken dat hij het verlies van zijn MANSSCHOEN totáál niet bemerkte… Mm, waar zal ik voor kiezen? Geen idee. Uren verder kom ik wel tot een andere conclusie. Diederik had volledig gelijk: als je gesteld bent op je vrije tijd, bezoek dan nóóit een website om informatie over je voorouders op te sporen. Voor je het weet is je dag voorbij en wordt die éne, nijpende vraag nóóit beantwoord!


De column van Diederik van Vleuten is te lezen in het tijdschrift Zin editie 9.

©Sophie Dijkgraaff

Wij maken op deze website gebruik van cookies. Een cookie is een eenvoudig klein bestandje dat met pagina’s van deze website wordt meegestuurd en door uw browser op uw harde schrijf van uw computer wordt opgeslagen.